Kom de laatste tijd toch wel veel tegen dat mensen die kwetsbaar zijn en spiritueel een forse crisis in hun leven kunnen hebben.
Ik denk daar het volgende over.
Ieder mens is goed zoals hij is. Acceptatie van dat feit is soms erg moeilijk en juist daar kan het behoorlijk mis gaan.
Het is karma dat ons steeds opnieuw na elke levenscyclus terug voert naar deze aarde. Nee er bestaat geen goed en geen slecht karma.
Alleen karma bestaat er.
Als we denken dat we niet goed genoeg zijn dan gaan we ons ontzettend druk maken om onszelf te veranderen en soms lukt dat zelfs ook niet en kunnen we volledig afglijden naar een staat waarin we onszelf verwerpen.
Dat proces is nou karma. Dingen doen omdat we niet accepteren wie we zijn. Wij zijn goed zoals we zijn, ook met kantjes die anderen misschien minder vinden, maar we zijn die we zijn en dat is goed.
Denkbeelden uit bijvoorbeeld de kerk doen je geloven dat we zondig zijn en we moeten veranderen.
Laatst heb ik iemand zien sterven met dat idee in het hoofd. Dit was een langdurig sterfbed met veel lijden.
Diegene heeft zoveel karma verzameld dat zij terug moet komen in een volgend leven.
De weg naar de hemel bestaat uit loslaten en dat betekent dat je puur moet zijn, dat je bent zoals je bent. Er gaan zoveel mensen over zonder dat zij dit beseffen. Ik heb zoveel mensen op hun sterfbed zien lijden hierdoor maar ook zoveel mensen bij leven zien lijden omdat ze de weg niet in slaan naar zelfacceptatie.